kort verslag week 2 en 3
Blijf op de hoogte en volg Marcella
21 Januari 2015 | Rwanda, Kigali
Hier alles een kort verslagje van week 2 en 3. De rest volgt.
Hier weer eens een verslagje van week twee en drie in het Kibogora Hospital. Deze twee weken heb ik mijn aandacht verdeeld tussen de afdeling interne geneeskunde en het palliative care project. Op de afdeling interne geneeskunde heb ik een aantal dagen met de verpleegkundige meegewerkt om zo inzicht te krijgen in hun kennis en kunde. Hieruit blijkt dat niet altijd alle kennis op orde is dus wanneer dit niet zo was heb ik hen uitleg gegeven over bijvoorbeeld het toedienen van zuurstof, belang van mobiliseren en het schrijven van een goed verpleegplan. Daarnaast probeer ik hen te stimuleren om meer te communiceren met de artsen. De verpleegkundige hier vinden het eng om hun observaties kenbaar te maken bij de arts, maar laat dit nu net heel belangrijk zijn.
Afgelopen dinsdag hebben ik les gegeven aan het palliatief team over het herkennen van de stervensfase en het begeleiden van de naasten van de patient. Hierin heb ik benoemd wat belangrijk is en welke zorg er geboden dient te worden. Dit was wel even wennen want praten over de dood is niet echt een normaal iets in Rwanda.
Voor het palliatieve care project blijven de huisbezoeken erg belangrijk, dus ook deze week ben ik er weer opuit gegaan. Ditmaal om een 7 maanden oud jongetje te bezoeken. Ik heb het jongetje en zijn ouders in de eerste week ontmoet. Het jongetje is toen opgenomen met een waterhoofd en hoogstwaarschijnlijk een infectie in het brein. Het kindje is nu meervoudig gehandicapt en inmiddels thuis waar hij afwacht op wat de toekomst hem brengt. Sinds het ontslag is hij meer gaan drinken maar al zijn spieren zijn nog steeds gespannen. Eigenlijk moet hij fysiotherapie krijgen voor het doorbewegen van zijn gewrichten maar helaas bestaat dit niet in het district waar hij woont. Dit is dan ook weer een andere kant van Rwanda. Soms zo gecompliceerd.
Hier weer eens een verslagje van week twee en drie in het Kibogora Hospital. Deze twee weken heb ik mijn aandacht verdeeld tussen de afdeling interne geneeskunde en het palliative care project. Op de afdeling interne geneeskunde heb ik een aantal dagen met de verpleegkundige meegewerkt om zo inzicht te krijgen in hun kennis en kunde. Hieruit blijkt dat niet altijd alle kennis op orde is dus wanneer dit niet zo was heb ik hen uitleg gegeven over bijvoorbeeld het toedienen van zuurstof, belang van mobiliseren en het schrijven van een goed verpleegplan. Daarnaast probeer ik hen te stimuleren om meer te communiceren met de artsen. De verpleegkundige hier vinden het eng om hun observaties kenbaar te maken bij de arts, maar laat dit nu net heel belangrijk zijn.
Afgelopen dinsdag hebben ik les gegeven aan het palliatief team over het herkennen van de stervensfase en het begeleiden van de naasten van de patient. Hierin heb ik benoemd wat belangrijk is en welke zorg er geboden dient te worden. Dit was wel even wennen want praten over de dood is niet echt een normaal iets in Rwanda.
Voor het palliatieve care project blijven de huisbezoeken erg belangrijk, dus ook deze week ben ik er weer opuit gegaan. Ditmaal om een 7 maanden oud jongetje te bezoeken. Ik heb het jongetje en zijn ouders in de eerste week ontmoet. Het jongetje is toen opgenomen met een waterhoofd en hoogstwaarschijnlijk een infectie in het brein. Het kindje is nu meervoudig gehandicapt en inmiddels thuis waar hij afwacht op wat de toekomst hem brengt. Sinds het ontslag is hij meer gaan drinken maar al zijn spieren zijn nog steeds gespannen. Eigenlijk moet hij fysiotherapie krijgen voor het doorbewegen van zijn gewrichten maar helaas bestaat dit niet in het district waar hij woont. Dit is dan ook weer een andere kant van Rwanda. Soms zo gecompliceerd.
-
21 Januari 2015 - 16:25
Marijke:
Ik heb al je verslagen gelezen.
Ben er stil van.
Knapwerk wat jullie doen.
Daar mag je dankbaar voor zijn.
-
21 Januari 2015 - 17:04
Stieneke :
Ik hoop dat de mensen wat van jullie zorg en onderwijs mogen leren en daar ook in de toekomst wat mee mogen en kunnen gaan doen. Super werk door jullie verricht. -
22 Januari 2015 - 09:36
Hannie:
Wat een mooi werk verrichten jullie daar zeg!Heb bewondering!!Sterkte met al het werk. -
24 Januari 2015 - 17:34
Mirjam:
Hoi Marcella,
met plezier je verslag gelezen,hoe anders is het Werk daar!
Je laatste week breekt alweer aan,nog veel succes en een goede reis terug!
Gr Mirjam -
25 Januari 2015 - 10:17
Hans En Jannie:
Hoi Marcella,
Natuurlijk alle berichten met belangstelling gelezen. Wat een verhalen zeg! Wij begrijpen dat je soms voor omstandigheden komt, dat er werkelijk niets meer aan te doen valt. Een machteloos gevoel moet dat toch geven! Hebben nog meer bewondering gekregen voor jouw werk en dat van je collega's. Het zit er alweer bijna op en we hopen je snel te zien, liefs en goede reis terug.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
