dag 1
Door: Marcella
Blijf op de hoogte en volg Marcella
05 Januari 2015 | Rwanda, Kigali
Vandaag is het onze eerste echte werkdag in het Kibogora ziekenhuis, om 8 uur hadden we onze eerste afspraak met Sheila, Paul, Jean Paul, dokter Damian, Aloys en ons eigen team.
Tijdens deze bijeenkomst hebben we ons kort voorgesteld en hebben we onze verwachtingen uitgesproken. Paul heeft een presentatie gegeven over de voortgaan van het PC project over 2014. Dit was wel interessant want hieruit blijkt dat het project veel wil doen maar dat het soms lastig is vanwege het budget en de motivatie van sommige medewerkers van de verschillende health centers. Daarna heeft Karin haar presentatie gehouden en als laatste Aloys over zijn Social Care project. Dit is een klein onderdeel van onze 3 projecten.
Na deze meeting zijn we met Sheila gaan kijken bij het openen van de containers. Deze werden door de politie open gemaakt en gecontroleerd. Na grondig te hebben gekeken is hij vrij gegeven en mag hij bij het ziekenhuis blijven. Vervolgens hebben we een rondleiding gekregen door het ziekenhuis. Het lijkt wel een dorp en wat veel mensen. De afdeling maternity overvol. De vrouwen wachten daar op een keizersnede want dat wil tegenwoordig iedereen hier in Rwanda. De vrouwen willen de pijn van een bevalling niet dragen. Raar he want zo’s operatie lijkt me niet niks en als je kijkt naar het gevaar van infectie lijkt het me niet de meest voor de hand liggende keuze. Als de vrouwen bevallen waren lagen ze met twee vrouwen in bed en hun kindjes erbij. Maar wat een schatjes. Verder is het ziekenhuis echt erg schoon. Je ruikt nergens bloed en uitscheiding. De bedden zijn soms wel erg oud en het matras bestaat soms een rietenmat. Dat is wel lastig. Op de kinderafdeling zijn we een al een kindje tegengekomen wat waarschijnlijk geen uitzicht heeft om oud te worden. Het kindje schijnt tijdens de bevalling een stoornis te hebben opgelopen. Morgen gaan Kees en ik bij het kindje kijken want mogelijk gaat zij geincludeerd worden in het PC project. Dat lijkt me wel erg heftig. Maar wat het kindje precies heeft dat weet ik nog niet, dit horen we morgen. Dit lijkt me wel heftig.
Verder zijn we vanmiddag nog een stukje wezen lopen door het dorp. Hele mooie foto’s kunnen maken. Toen we vanmiddag buiten zaten hebben we twee hele mooie grote vogels met een gele snavel, rode kuif en verder zwart. Onder zijn vleugels was het ook rood. De vogel heet, lady ross toerako. Schitterend.
Later de avond ben ik maar eens begonnen aan het schrijven van het reisdagboek. Want ik vind het wel leuk om dit bij te houden. Het is momenteel 21 uur en hoor ik de vissers op het meer zingen, heel apart want het onweert ook een beetje. Dit maak je in Nederland niet mee.
Het onweer bleef niet alleen in Congo wat aan de andere kant van het meer ligt maar kan in de nacht ook naar de overkant. Jemig wat een knallen,gelukkig hebben we oordoppen. Flinke regenbui gehad.
-
08 Januari 2015 - 18:54
Hannie:
Zo Marcella dat is een heel bijzonder verslag zeg!Mooi om te lezen,knap van je dat je deze zorg op je durft te nemen!Heel veel sterkte verder.
Groetjes Hannie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley